I jeszcze jedna refleksja na temat pielgrzymki:
Wiktor

Idę na tę pielgrzymkę...

pierwszy raz

z przyjaciółmi

z myślą, że podołam

z ogromną chęcią pokonana swych słabości

z wiarą, odwagą i zapałem

z nadzieją, że dobrze się do niej przygotuję

z miłością

z gotową na świat wyobraźnią i ciekawością

z wieloma dziękczynieniami oraz prośbami

chcąc czegoś więcej, czegoś innego

głosząc chwałę Pana

wiedząc, iż na swej drodze natrafię na przeróżne trudności

chcąc słuchać, czuć, dotykać, smakować i widzieć Boże dzieło w codziennej wędrówce

pamiętając w swych myślach o najbliższych

oddając się Bogu i drugiemu człowiekowi

z siłą potrzebną do pracy nad sobą

z Bożym planem, który pragnę wypełniać

ze znanymi tylko mi i memu Panu przyczynami...